Wednesday, December 15, 2010

චීන බෙර පදයට අඩව් අල්ලන අපේ ඈයෝ: ලියු ෂාබො ගැන පසුවදනක්





ලංකා දීප පුවත් පතෙහි තිළිණි ද. සිල්වා විසින්ලංකාවත්නොබෙල් උළෙලට ලංකාවත් නෑ” රචිත සටහනක ලංකාව නොබෙල් තාග්‍ය ප්‍රධානෝත්සවය වර්ජනය කිරීමට තීණ්දු කර ඇතයි ලියා තිබිණි. එය මෙසේ ය: “නෝර්වේ රාජ්‍යයේ ඔස්ලෝ නුවර දී අනිද්දා (10) පැවැත්වෙන නොබෙල් සාම ත්‍යාග ප‍්‍රදානෝත්සවය වර්ජනය කිරීමට ශ්‍රී ලංකා රජය තීරණය කැර ඇතැයි විදේශ අමාත්‍යංශය පවසයි. චීන සිරකරුවකු වන ලියු ෂියා ඕ බෝ එම සම්මානයට තෝරා ගැනීම ගැන චීනය විරෝධය පළකරයි. චීනය හා ශ්‍රී ලංකාව අතර පවතින”


පසුගිය සතියේ සිකුරාදා (10) හෙවත් ජගත් මානව අයිතිවාසිකම් දින, ඔස්ලො නුවර පැවති නොබෙල් ත්‍යාග ප්‍රධානෝත්සවයේ සාම තග්‍යය සඳහා වූ සහතික පත්‍රය හිස් අසුනක් මත තබා, නොබෙල් ත්‍යග ප්‍රධානෝත්සවයට පැමිණි සියලු අරාධිත අමුත්තෝ 2010 සාම ත්‍යගලාභි චීන ජාතික පනස්-පස් හැවිරිදි ලියූ ෂාබො හට ගෞරව කළේ ය. ලංකාව, රුසියාව, සවුදි අරාබිය, පකිස්තානය ඇතුලු රටවල් 16ක් එම උත්සවය වර්ජනය කළේ, චීනයේ බලපෑම මත හෝ මානව අයිතීන් කඩකරන්නා වූ රජයන් සහිත හෝ චීනය සැනසවීම සඳහා ය. සාමාන්‍යයෙන් අතිමහත් ලෙස ආණ්ඩුවේ ජනමාධ්‍ය හොරණෑවලින් ඉතිහාසය, බටහිර සමජ ආර්ථික දීනත්වය පුරම් බානා විශාරදයන් මෙවර නොබෙල් ත්‍යගය පිළිබඳ නිහඬ වත රකිනු බව පෙනේ. ශ්‍රී ලංකාව ස්වකීය ලොකු අයියා වූ චීනයට ගොටු ඇල්ලීම පිණිස ඔස්ලෝ නුවරට නොගියා විය හැකි ය; යුධ අපරාධ ලේබලය අලවා ගෙන සිටින නායකත්වය මානව අයිතිවාසිකම් අහලකවත් නොසලක රටවල් සමඟ තිබෙන සම්බන්ධතාවන් නිසා නොයන වා විය හැකි ය; සමහර විටක, එක් වරක් යුරෝපයට ගොස් දෙමළ ඩයස්පොරාවේ උදහසට පාත්‍රවීමකට භාජනය වීමට ඇති භිය නිසා එසේ නොගියා විය හැකි ය.


කෙසේ වෙතත්, මේ සියලු ක්‍රියාවලියන් මගින් මතුවන්නේ චීන කොමුනිස්ට් ආණ්ඩුවේ ඇති ව්‍යජ වෙස් මුහුණ ය. චීනය මධ්‍යස්ථ රටක් ලෙසින් විසි එක්වෙනි සියවසේහි නැගී සිටින බව, ඔලිම්පික් උත්සවය සමඟ ඔවුන් රඟ දැක් වූ ව්‍යජ ජවනිකාව ය. ඔවුන් පෙනි වූයේ චීනය නවීකරණය වූ ප්‍රගතිශිලි රටක් ලෙසින් ය. එහෙත් විකල්ප මත දැරීම හෝ ජාතික රජයේ අදහසට විරුද්ධ මත දැරීම හෝ නිදහස් භාෂණය තදින් ම පගා දමා තිබෙන, සත්‍ය විකෘති කොට ආණ්ඩුවට පක්ෂ මතයන් වඩවා ගන්නට උත්සහ කරන පාලනයක් බව මෙකී තාග්‍යය සමඟ නැවත මතු වී පැමිණින. ලංකාව වැනි රටක මිහිදු දේශපාලනය චීනය ආදර්ශයට ගෙන මැරෙන තුරා රජකම් කිරීමට පාර කපමින් සිටි යි. උතුරු කොරියාවේ කිම් ඉල් සුන් (1912-1994) සහ කිම් ‍ජොන් ඉල් (උ. 1941), කියුබාවේ කැස්තෝ, ලිබියාවේ ගඩිපි, සිම්බාබුවේ රොබට් මුගාබේ (උ. 1924) ආදීන් පිඩිත ජනතාවගේ කර මතින් පාලන බලයට පැමිණ අද දක්වා ම, ස්වකීය බලය ආරක්ෂා කරගැනීමේ සාහිතිශය පිඩයන් වී සිටිති. අතීතයේ ද බ්‍රිතන්‍ය පාලනයට එරෙහි ව සටන් වැද, රාජ්‍ය බලය නතු කර ගත් ඉඩි අමින් අවසානයේ මිලියන ගණනක් ස්වකීය ජනතාව මරා දැමී ය. අපේ ජනපතිගේ මිතුරන් මොවුන් වැන්නවුන් ය.


චීනය එදා පටන් ම, නිදහස් මතධාරීන්, විකල්ප මතධාරීන්, විරුද්ධ මතධාරින් ස්වකිය අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමේ ලා හෝ විශාරදයන් වෙනත් රටවල් සඳහා යාම වැළැක්වීමට සිර කොට තබයි.


ලූ ෂිබෝ හට නොබෙල් ත්‍යග ප්‍රධානය පිළිබඳ චීන විදේශ කටයුතු භාර අමාත්‍යවරිය ජියන් යූ පසුගිය දිනක පැවසුවේ, “චීන නිතීය යටතේ වරදකාරුවෙකු වූ සිරකරුවෙකු නොබෙල් තග්‍ය ප්‍රධානය කිරීමට තීරණය කිරීම, චීනය තුළ ධාමරිකකම් කිරීමට ප්‍රසිද්ධියේ කරන ධෛර්යමත් කිරිමකි; චීනයේ නීති පද්ධතිය හැල්ලුවකට ලක් කිරීමකි. චීනයේ නෛතික ස්වරීත්වය එල්ල කළ දරුණු පහරකි.”


ලියූ ෂාබො ස්වකීය මතය ප්‍රකාශ කිරීම නිසා අවුරුදු එකළොසක සිර බත් කමින් සිටී; නොබෙල් සාම තාග්‍ය ප්‍රධානය පිළිබඳ නිවේදනය නිකුත් කළ ඔක්තෝබර් මස සිට ම, කිසිදු හේතුවක් නැති ව ඔහුගේ භාර්යාව නිවාස අඩස්සියේ තබා ඇත. චීනය එතරම් ම භියටත්, ලැජ්ජාවටත්, මානව අයිතිවාසිකම් හැල්ලූ කිරීමට පත් වී ඇත. වරද කරුවාට පමණක් නොව, ඔහුගේ භාර්යාව ලීයූ ෂා පවා නිවාස අඩස්සියේ තැබීමට තරම් ජීයන් යූ මහා හරසරින් දක්වන චීන නීතී පද්ධතිය හැල්ලු ය; බාල්දු ය. මේ ගැන මොන කතා ද? කන්න ඕනෑ විට, අප රටේ මෙන් ම චීනයෙත්, කබරගොයාත් තලගොයා ය.


නිදහස් භාෂණය සඳහා චීන ජනතාවට අයිතිය ඇත්තේ නීතීයේ සීමාවන්ට යටත් ව ය; ඒ කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ මතයට හානියක් හෝ විවේචනයක් නොමැති ව ය. පසුගිය දිනක ගූගල් සෙවුම් පද්ධතිය ද චීනයෙන් ඉවත් වී ගියේ ඔවුන්ගේ පාදඩ සීමාවන්ට තව දුරටත් හිස නැමිය නොහැකි නිසාවෙන් ය. චීනය දැනටමත් “ලෝක ව්‍යාප්ත අන්තර්ජාලයට (World Wide Web)” විකල්ප අන්තර්ජාල පද්ධතියක් පිහිටුවා ගෙන ඇත.


සමහර විට ලියූ ෂාබො ගේ නොබෙල් ත්‍යගය ලැබීම චීන ජනතාවට 1989යේ තිනමන් චතුරස්‍රයේ වූ මහා රුධිර ගැලීම සිහි ගන්වන්නේ හෙතෙම එකී විරුද්ධතාවන්ට පක්ෂ ව ශිෂ්‍යශිෂ්‍යාවන්ට ප්‍රසිද්ධියේ ධෛර්ය දුන් නිසාත්, හෙතෙම ඒ සඳහා සිරගත කොට තැබූ නිසාත් ය. ලියූ ෂාබො ද ස්වකීය සාම නොබෙල් තග්‍යාය “ජුනි 4 වෙනි ඳා අහිමි වූ අත්මයන්ට කැප කරන ලදී.” ඔහු මෙසේ ස්මර්ණය කළේ, 1989 වසරේ දී තීනමින් චතුරස්‍රයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය තකා උද්ඝෝෂණය කොට මරා දැමූ සිසුසිසුවියන් සිහි කිරීම පිණිස ය. අනෙක් අතට, නොබෙල් සාම ත්‍යාගය ලාභි දලෙයි ලාමා හා ලියූ ෂාබො සමාන වීම තවත් චීනය ඇති අර්බුදයකි.


ඔස්ලෝ නුවර නොබෙල් ත්‍යාග ප්‍රධානෝත්සවයට දිනකට කලින් චීනය මගින් ද “කොන්ෆියුසියස් සාම ත්‍යාගයක්” ප්‍රධානය කළේ ය. එකී සාම ත්‍යාගය ප්‍රධානය කළේ තායිවානයේ හිටපු උප ජනාධිපති ලීයෙන් චාන් හට ය. එකී ප්‍රධානය සඳහා හේතුපාඨය වූයේ තායිවානය හා චීනය අතර සම්බන්ධතා ගොඩ නැංවීමට ය. එහෙත් ත්‍යාග ප්‍රධානය දක්වා ම ඔහුට ඒ පිළිබඳ දන්වා නො තිබීම චීනයේ හදිසි තිරණයේ ප්‍රමාණය විද්‍යමාන කරවයි. බෙජින් නුවර පැවත් වූ මේ ව්‍යාජ ඊනියා සාම තග්‍යය ප්‍රධානය සඳහා විශේෂ උත්සවයක් ද නොවී ය. මෙ‍වැනි අමනොඥ ක්‍රියාවන් මගින් ලියූ ෂාබො ගේ අනුගමිකයන් හට ‍කැපී පෙනෙන අවධානයක් දිනා දීමට හැකි විණ.


පසුගිය වසරේ නොබෙල් තග්‍යය ජනාධිපති ධූරයට පත් වී වසරක් ද නො ගෙවූ ඔබාමා වෙත ප්‍රධාන කිරීම මා ඇමරිකාවේ සිටිය දීම දැඩි සේ විවේචනය කළෙමි. එයට හේතුව මා දේශපාලන වශයෙන් ප්‍රතිපාක්ෂිකු වූ නිසා නො ව, ඔහු සැබවින් ම කළ දෙයක් නො වූ නිසා ය. මුස්ලිම් රාජ්‍යන් කිහිපයක්ට ගොස්, ඉස්ලාම් ආගම ගැන කථිකා කළා හෝ ඇමරිකන් හමුදා ආපසු ගෙන්වා ගන්නේයයි පුරන් බැවා මිස, පවතින සාම ක්‍රියාකාරකමක් නො කළේ ය. ඔහුට වඩා නොබෙල් සාම තග්‍යයට සුදුසු අයවළු සිටිය හ. අද ඔබාමා ගේ කිර්තිය සිග්‍රයෙන් බැසයමින් පවති.


මා සමහර නොබෙල් ත්‍යග ප්‍රධානයන් විවේචනයට බදුන් කළ ද, මෙවර ප්‍රධානය පිළිබඳ යමක් ලීවීමට සිත් වූයේ ලියූ ෂාබො මා වැනි ම අධ්‍යපනඥයකු වන බැවින් ය. බංගලාදේශ මහාචාර්ය මොහොමඩ් යානුස් වැනි, ස්වකීය ශාස්ත්‍රිය ආවර්ජනයන් ගෙන් සැතැප්පි, සුවපහසු පුටුවකට හාන්සි වී ලෝකය පිළිබඳ දාර්ශනික මත කල්පනා කරනවාට වඩා, උන්මූල ලෙස ජනතාව අතරට ගොස්, තමන් උගත් දෑ මගින් වෙනසක් කරන්නට තනන අධ්‍යපඥනින් ගෞරවාන් විත ය.


ලියූ ෂාබො දේශපාලඥයකු නො ව, ශාස්ත්‍රඥයෙකි; ලේඛකයකි. හෙතෙම කිසිදු දේශපාලන ව්‍යාපාරයකට සම්බන්ධ නො වූ, පවතින පාලනය ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීමේ ලා දේශපාලන බල අරගලයන්ට දායක නො වූ චරිතයකි. ඔහු ගේ දායකත්වය වන්නේ 2008 වර්ෂයේ දී, “චීනය ’08 ප්‍රඥප්තිය” යන මැයින් කළ ලියවිල්ලට ය. එයින් චීනයේ පවතින කොමයුනිස්ට් පාලනය විසින් සැලකිය යුතු ප්‍රතිසංවිධානයක් කළ යුතු බවටත්, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීත්වයට ගරු කළ යුතු අතර, නිදහස් භාෂණය ඉඩ සැලසිය යුතු බවත් ප්‍රකාශ කළේ ය. අවුරුදු එකළොසක් සිරබත් කෑමට වරදකාරයෙකු වූ යේ මෙකී රචනය හවුල් කතුවරයකු වීම නිසාවෙන් ය; “ඔන්න, චීන නීති පද්ධතියේ තරම!”


චෙක් කොමයුනිස්ට් රජයේ මානව අයිතින් සුරැකීම පිළිබඳ ලියූ “ප්‍රඥප්තිය ’77” ලියවිල්ලේ නිර්මාතෘ චෙක් ජාතික වක්වල් හාවල් පවසන්නේ, “අතිශය භයානක වතාවරණයක් තුළ, ලියූ ෂාබො, සත්‍යය වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමට නිර්භය මනුෂ්‍යකු” සේ ය.


ප්‍රඥප්තිය 08 චීන පාලනය ප්‍රශ්න කරයි: “චීන රජය විසින් ගෙන ඇති ‘නවිකරණ’ පිළිවෙත දුර්භාග්‍ය සම්පන්න ය. එය මිනිසුන් ගේ අයිතින් ඉරාදමා, ඔවුගේ ආත්ම ගරුත්වය විනාශ කොට සාමාන්‍ය මනුෂ්‍ය සමාජ සම්බන්ධතා දූෂණය කොට ඇත. එහෙයින් අපි අසන්නේ විසිඑක්වැනි සියවසයේ චීනය ගමන් කරන්නේ කොයිබට ද? යන්නයි.” එයින් චීන පාලනය මගින් ගෙන ඇති අතිශය කෲර අයිතිවාසිතම් කඩ කිරීම් මෙන් ම, අතීතයේ කළ ක්‍රියාවන් සඳහා යුක්තිය පසදීම ඉල්ලා සිටි යි.


ඒ ලියවිල්ල සාමාන්‍ය ජනතාව අතර කොතරම් දුරකට ප්‍රචලිත වී ද යත්, චීන කොමයුනිස්ට් පක්ෂය විගසින් එහි නිර්මාතෘවරුන් සහ අත්සන් තැබූ 300 අධික චීනය පුරා විවිධ සමාජ තරාතිරම්වල පිරිසක් සිරභාරයට ගත්තේ ය. එයට හේතූව වූයේ එයින් චීනය සඳහා විකල්ප දේශපාලන ගමන් මගක් එයින් යෝජනා කරනා හෙයිනි; එය පවතින කොමයුනිස්ට් පාලකයන් ට ගැසූ සාහිත්‍යමය අතුල් පහරකි.


සිරගත විටම පෙර ලියූ ෂාබො CNN සාකච්ඡාවක දී පැවසුවේ, “ඔබට ගෞරවාන්විත පුද්ගලයකු වන්නට අවශ්‍ය නම්, අවංක මනුෂ්‍යයකු නම් මානව අවයිතිවාසිකම් හා නිදහස් භාෂණය සඳහා සටන් වදින්න; සිර ගත වී ඒ භාරදූර භාරගැනීමේ ම කොටසකි, ඒ හෙයින් මැසිවිලි නඟන්නට කිසිවක් නැත!”


චීනගැති සමාජවාදී දේශපාන ප්‍රගතිශිලී පක්ෂයෝ සහ ලංකාවේ දකුණ චීනයට බදු දී ඇති වත්මන් පාලනය ඒ නොබෙල් ප්‍රධානයට විරුද්ධ ය; චීනයට එරෙහි ප්‍රතිසංවිධානයට නිහඬ ය.

ත්‍රස්තයන්ගෙන් මුදවාගත් ලංකාවේ දකුණ චීනයට, උතුර ඉන්දියාවට ය!!! එනයින් අපට තවත් මොන කතා ද?

2009 දෙසැම්බර් මස පැවති නඩු විභාගයේ දී, ලියූ ෂාබො මෙසේ කී වචන පෙළින් මා මෙම ලිපිය අවසන් කරමි:


“මා ශුභාවිදී ආකල්පයෙන් පිරී ඇත්තේ නව අනාගතයක අගමනය නිසාවෙනි; ඒ නිදහස් චීනයක් සඳහා ය! කිසිදු බලවේගයකට නිදහස සඳහා මානව ගවේශනය නතර කළ නොහේ—අවසානයේ චීනය, නීතිය මගින් පාලනය වන, මානව අයිතීන් උත්තරීතර ලෙස රජකරන දේශයක් වනු ඇත.”[1]


නොබෙල් සාම තග්‍යය ලාභී ලියූ ෂාබො සංකේතවක් කරන්නේ, කවර බලපුළුවන්කාරකමක් තිබුණ ද, ලෝකයේ නිශ්පාදනයෙන් ඉහළ නම්හිම් පර තෙරක පැමිණිය ද, ආර්ථික අතින් ශක්තිමත්, බලවත්යයි පිළිගැනෙන රාජ්‍යයකට වුව ද, මානව අයිතින් පිළිබඳ විශ්වීය සම්මතයෙන් පිට පැන නොයා හැකි බව ය.


2010 නොබෙල්තග්‍ය ප්‍රධානෝත්සවය වීඩියෝව (පැය 1:27)


පසුගිය දශකය තුළ නොබෙල් ත්‍යග ලාභීන්:

දකුණු කොරියාවේ හිටපු ජනාධිපති කිම් ඩෙ ජුන් (2000)

එක්සත් ජාතින්ගේ සංගමයේ හිටපු මහා ලේකම් කොෆි අන්නාන් (2001)

ඇමරිකාවේ හිටපු ජනාධිපති ජිමි කාටර් (2002)

ඉරාන මානව අයිතින් ක්‍රියාකාරිනිය ශිරාන් එබාඩි (2003)

හරිත පට ව්‍යාපාරය නිර්මාතෘ වන්ගාරී මුටා මාතායි (2004)

ඉරාන මානව අයිති ක්‍රියාකාරී මොහොමඩ් එල්බාරාඩයි (2005)

බංගලදේශ මහාචාර්ය හා ශුද්ධ මුල්‍ය ව්‍යාපරයේ නිර්මාතෘ මොහොමඩ් යානුස් (2006)

ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ උප ජනාධිපති ඇල් ගොර් සහ IPCC (2007)

ෆින්ලන්තයේ හිටපු ජනාධිපති මාර්ට්ටි අහටිසාරි (2008)

ඇමරිකාවේ වත්මන් ජනාධිපති බරක් ඔබාමා (2009)


මෙවර නොබෙල් තග්‍යය ලාභී:

චීන සාහිත්‍ය මහාචාරය හා ලේඛක ලියූ ෂාබො (2010)




[1] I, filled with optimism, look forward to the advent of a future, free China. For there is no force that can put an end to the human quest for freedom, and China will in the end become a nation ruled by law, where human rights reign supreme (Nation 2, Sunday December 12, 2010: 6).

Wednesday, December 8, 2010

ලාංකේය ජාතිහිතවාදීත්වය හෙවත් දේශපාලන අවස්ථාවාදී දීනත්වය


දිවයින පුවත් පතට “එදා මොකද වුනේ! මැයින් විශේෂාංගයක් ලියමින් සමන් ගමගේ එංගලන්ත වැසියවන් පිළිබඳ මෙසේ පවසයි: “වැසිකිළි කැසිකිළි ගොස්‌ කොළ කැබැල්ලකින් පශ්චාත්භාගය පිස දා ගැනීමට පුරුදුව සිටිනා බව කියන සුද්දන් යනු තවමත් ගඳ සුවඳ නොහඳුනන ජාතියක්‌ බව පසුගියදා රාජ්‍ය නායකයකු ලෙස බ්‍රිතාන්‍යයට ගිය ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාට එරටදී සිදු වූ කෙනහිලකම් මගින් බ්‍රිතාන්‍යයන් මුළු ලෝකයටම යළි පසක්‌ කර තිබේ.” සමන් ගමගේ අමතක කරන අතීතය නම් වැසිකිලි කැසිකිලි යාමට “අහල පහලට” හෝ “කැළැවැද” හෝ “ගං ඉවුරක” ශරීර කෘත්‍යය කරගත් සිංහලයන්ට ඉගැන් වූයේ සුද්දන් බව ය.

ආණ්ඩු පක්ෂයේ දේශපාලකයෝ වරින් වර කතා මවා ජනතා අවධානය සුක්ෂම ලෙස තත්‍ය ජීවන අර්බුදයෙන් ඉවත් කරන්නට මාන බලති. මෙම ව්‍යාපෘතියේ පෙර ගමන්කරුවන් සේ ක්‍රියා කරන්නේ විමල් වීරවංශ ය. හෙතෙම කිහිපවිටක් සිරස්තල නිර්මාණයේ ලා ක්‍රියා කළේ, ව්‍යාජ මාරාංතික උපවාසයක් රඟ දක්වා සහ විවිධ වූ තානාපති කාර්යාලයන් ආක්‍රමණය කරන්නා සේ චණ්ඩි පාට් දැමීමෙන් ය. දැන් ඒ අමන මඩ ව්‍යාපාරයට බො‍රළුගොඩ සිහ පරම්පරාවද එක් වී ඇත්තේ, සිය පන පවා දී ජනපති රකිත’යි පුරම්බාමින් ය. එයට හොරණෑ හඬ සපයන අනතවාදී ජඩ මාධ්‍යයන්ට ආණ්ඩුවේ මාධ්‍යජාලයට අමතර ව, පෞද්ගලික පක්ෂග්‍රාහීන් ද එක් වී ඇත. වතමන් ආණ්ඩුවේ තේමා පාඨය හා ක්‍රියාකාරී ක්‍රමවේදය ධාමරික පාට් දැමීම ය. ඒ සඳහා ආරම්භය ලබා දුන්නේ අපගේ ම ජනපතිවරයා යි. ඔහුගේ චණ්ඩි කතාවන් සේ ම, අන් අයගේ අවවාද නොතකා කරන අපරිස්සම් සහගත දුර්වල තීරණ නිසා සමස්ථ වශයෙන් ශ්‍රී ලාංකික ජන ප්‍රජාව ම අපකීර්තියට පත් වේ. අපගේ ජනපති හට කරණු ලබන කවර තරාතිරමක වූව ද, කෙනෙහිලිකම් ඍජුව ම අපට බලපාන හෙයිනි. අතිගරු මහින්ද රාජපක්ෂ ජනපතිතුමා තමාට එරෙහි ඇති විරෝධතාවය සහ උත්‍ඝෝෂණ පෙළපාලි සඳහා මුහුණ දීමට සූදානමෙන් එංගලන්තය බලා යන්නට ඇත. එයදු එක්තරාකාර අතකට දෙමළ ඩයස්පොරාවට චණ්ඩි පාට් දැමීමකි. එහෙත් ඒ චණ්ඩි පාට් නිම වූයේ දෙමළ ඩයස්පොරාවේ චණ්ඩි පාට්වලට බිය වූ ඔක්සවර්ඩ් යුනියන් හි පසුබැසීම සමඟ ය.

තමුන් කරනා යුද්ධය මනා සේ තෝරා බේරා කළ යුතුය’යි ආප්තෝප‍දේශයක් ඇත. එසේ නොකරන්නෝ අවසානයේ ලැජ්ජාව කරපින්නා ආපසු එති. ඒ ලැජ්ජාව වසා ගැනීමටත්, ආණ්ඩුව අයවැය අර්බුදයෙන් ගළවා ගැනීමටත්, වීරවංශ ඇතුලු අවස්ථාවාදී කාඩ්බෝ වීර චණ්ඩින් අවැසි ය. එහෙව් දුබුළු චණ්ඩි ඇති තැතතත්, නැති තැනත්, එහේ මෙහේ අතගා ගෙන අවසානයේ සුද්දන් කොළ කැබැල්ලෙන් පිදසා ගත් දෑ, ඇඟ පුරාත්, අවට සිටින ජාතීහිත්‍යශින් මතත් ගාගනිති. එවැනි දීන ගැලරියට විසිල් තබන්නට කරන වීර ජවනිකා ඔවුගේ පසුපස ලෙව කකා යන, ගැත්තන්ට නම් අගනේ ය. අපට නම් පුහු හාස්‍ය ජනක මූඨ ප්‍රලාපයන් ය.

එකී පුවත්පතේ ම, කතුවැකිය නම්කොට තිබුණේ “පස්වන ඊළාම් යුද්ධය (පණ්‌ඩක හටන)” යනු වෙනි. එයින් ද බැට දීමට අපේෂිත ඉලක්කය සිංහල ජනසමාජයේ විකල්ප මතදාරී කොටස් කිහිපයකි. සමහරු දක්ෂිනාංශක ‍විදේශ ගැති ය; තවකෙක් වාමංශික සමසමාජ කොටස ය; මේ අතරට එක් කළ අනෙක් කොටස නම් “විපක්ෂය” ය. එහෙත් ගල්ගැසීමට ගල් අතට දෙන්නේ මේ සියල්ලට ම වඩා නාමමාත්‍ර දේශහිත්‍යශින් ය. ඔව්හූ දස දෙස අන්ධයන් සේ පහර දෙති. ඔවුන් ගේ පහර දීමට ඉලක්ක ගත දෙමළ ඩයස්පොරාව හසු නොවේ. එහෙත් ස්වකීය ජනප්‍රසාධය වඩවා ගැනීම පිණිස, ඝෝෂා පවත්වමින්, නොසන්ඩාල රැලක් සේ කටයුතු කරති. අවසානයේ කළ දෙයක් නැත. තමුන් බො‍රැවට කෑ ගසා මහජන අවධානය ලබා ගත්තේ’යයි දිවාසිහින දකිමින් සතුටු වෙති. දෙමළ ඩයස්පොරාවට අභියෝග කිරීමට ඇවසි නම්, ජනපති සමඟ එංගලන්තයට පියඹන්නට විරවංශට තිබිණි. ජනපති සමඟ සකළ සබ්බමනාවට ම යන හේ එංගලන්තයට ගොස්, තවත් දේශහිත්‍යශින් ගොන්නක් එකතු කොට දෙමළ ඩයස්පොරාවට අභියෝග කරන්නට ඉඩ තිබිණි. එහෙත් බොරුවට ලංකාවේ සිට තානාපති කාර්යාලයට ආක්‍රමණය කරන්නට යන ලෙස මවා පාන්නට අවැසි නැති. රණ්ඩුවකට යන්නන් කවුරු හෝ තමුන් අල්ලා ගත්විට දෙගුණ තෙගුණ ලෙසින් චණ්ඩිකම් පාති. මේ ව්‍යජ ජාතිහිත්‍යශින් ද එලෙස ය. ඔවුන් මෙතුවක් කළ උත්ඝොෂණවලින් ලබා ගත්තේ කුමක් ද? කවුරුන් මට්ටු කළො ද? ඔවුන් මට්ටු කළේ සාමාන්‍ය ජනතාව ය. මහා පුරාජෙරු කම් පා අද එංගලන්තයට විසා ගැනීම සඳහා විදේශ ගමන් බලපත ඉන්දියාවට යැවිය යුතු ය. දින තුනෙන් ලබා ගත හැකි විසාව සඳහා අද, සති තුනක් පමණ බලා හිඳිය යුතු ය. දිවයින කතුවරයා කියන පරිදි, දේශද්‍රොහින් දැන්, “ශ්‍රී ලංකාවට එරෙහි සකල දේශෙද්‍රහීන් දැන් ලන්ඩනයේ කුණුකාණු දිගේද, යුරෝපයේ වෙනත් රටවල තැන්තැන්වලද "ලිප්ටන් වටරවුම්" තනමින් සිටින්නෝය.” ම‍ගේ ආරාධනය ව්‍යාජ ජාතිහිත්‍යශින්ට ලන්ඩනයට ගොස් උත්ඝෝෂණය කරන ලෙස ය. වළං බිඳින්නේ පාළු ගෙදර ය; බිඳිනවා නම් වළං බිඳිය යුත්තේ අයිතිකරුවන් සිටින තැනක ය. එහෙත් කිවයුතු සත්‍ය නම් මෙකී උත්ඝෝෂණ සඳහා සපයා ගන්නවුන්ගෙන් එකෙක් දෙන්නෙකුට හැරුණු කොට, උත්ඝෝෂණ තබා එංගලන්තය කරා යාමටවත් හැකියාවක් නැත. ඒ හෙයින් ඔවුන් ගේ පරම අභිලාශය එලෙස යාමට හැකි, විදේශගත ලාංකිකයන්‍ හට එවන් රටවල දොර කවුළු වසා දැමීම ය. “උඹළාත් මේ නරා වලේ ම ලැගපල්ලා!” යන්න ඔවුන් ගේ දර්ශනය ය. අනෙක් අතට මඩ ගසන්නේ, කලක් ජපතිගේ දෑත් සවිකිරීමට එක් වූ කරු ජයසූරීය වැන්නවුන්ට ය.

ජාතීහිතවාදීන්ගේ මතකය කෙටි ය; ඔව්හු සාතිශය අවස්ථාවාදී යෝ ය.

කරු ජයසූරියගේ මේ වචනවලින් මා මෙ ලිපිය අවසාන කරමි:

“දේශප්‍රේමියෙක්‌ කියලා බෝඩ් එකක්‌ එල්ල නොගත්තාට මමත් රටට ආදරය කරනවා. අවුරුදු හතක්‌ මම හමුදා සේවයේ හිටියා. එල්.ටී.ටී.ඊ.ය මාවත් ඝාතනය කරන්න උත්සාහ කළා. මේ විදිහට බොරුවට මෙය දේශපාලනීකරණය කරන්න එපා. මේක මුව හමට තඩි බානවා වගේ වැඩක්‌. මම කිව්වේ මේ ගැන ලෝකයට කරුණු පැහැදිලි කරන්න කියලායි. සරත් ෆොන්සේකාව ද්‍රොහියෙක්‌ කරලා හිරේ දැම්මා නම් මාව ද්‍රොහියෙක්‌ කරන එක එතරම් දෙයක්‌ නොවේ. තානාපති කාර්යාල ඉදිරිපිට උද්ඝෝෂණ කරලා බලි ඇරලා හූ කියලා මේවා කරන්න බැහැ. මමත් තානාපතිවරයෙක්‌ව ඉඳලා තියෙනවා. මම මේ රටට ආදරෙයි. මගේ ඇටකටු මිහිදන් කරන්නෙත් මේ රටේ.”

සැබෑ දේශප්‍රෙමියෝ සැබෑ ලෙසට ම මේ මාතෘ භූමිය ආදරේ ය; සත්‍යවාදී ය.

Friday, December 3, 2010

Wikileaks සහ ලාංකේය දැක්ම

ඇමරිකානු එක්සත් ජනපදයේ විදේශ ප්‍රතිපත්තිය සහ ඇමරිකානු ජනාතාව ජිවන දෘෂ්ටිය යන පරස්පරි විරෝධි අන්දර දෙකක් බව තේරුම් ගත්තේ ඇමරිකාවේ ගත කළ ස්වල්ප කාලය තුළ දී ය. රටක විදේශ ප්‍රතිපත්තිය හසුරුවන්නේ නිළධාරිදූරාවලිය හා දේශපාලන අණ්ඩු පක්ෂය විසිනි. දේශපාලකයන් පත් කරනු ලබන ජනතාව ගේ අභිලාශයන්ට වඩා ස්වකීය බල ක්ෂත්‍රය පතුරුවාලීමේ ව්‍යාපාරක යෙදෙන ඔව්හූ එකී බල ව්‍යාප්තියට එරෙහි ව නැගී සිටින්නන් කවරෙකු හට ද නිර්දය ලෙස පහර එල්ල කර යි. ඇමරිකාව පැවතීමට නම් ඔවුන්ට අවශ්‍ය සම්පත් හූරා කෑම සඳහා මර්ගයන් විවෘත කොට පවත්වා ගත යුතු ය. පරිභෝජනය අතින් පරිභෝජන දාමයේ ඉහළින් වැජබෙන ඇමරිකානු ජන සමාජය එලෙසින් ම පවත්වා ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය දෑ සපයා දීම තුළ ස්වකීය බලය රදවා ගැනීමට දේශපාලන රෙජීම උත්සහ ගනී. මේ සා විශාල දේශයක් සතුටින් පවත්වා ගැනීමටත්, ඔවුන් ගේ වෙළෙඳ ව්‍යාපාරයන්, සම්පත් නෙලා ගැනීම් තහවුරු කිරීමේ ලා පරම වගකීම ඉෂ්ට කිරීමට උත්සහ කරන ආණ්ඩු, එසේ කිරීමේ ලා ලෝකයේ ස්වෛරී රාජ්‍යයන් කෙරෙහි අනිසි ලෙස අත් පෙවීම් කරයි. ලෝකයේ ඇති වී ඇති මහත් සමාජීය හා ජාතියන්තර ව්‍යසන සඳහා ප්‍රස්තුතය සකසා ඇත්තේ බොහෝ විට ඇමරිකානු විදේශ ප්‍රතිපත්තිය නිසා ය. එක් වරක් කියුබාව හා න්‍යෂ්ටික යුද්ධක් ඇති කර ගැනීම දක්වා ඇමරිකානු විදේශ ප්‍රතිපත්තිය මුඨ වි ය. මෙවර ඇමරිකාවේ ‍විදේශ ප්‍රතිපත්තිය සඳහා අතුල් පහරක් දුන්නේ “විකිලීක්ස් යන අන්තර්ජාල අඩවිය යි. එයට ප්‍රවේශ වීම විවිධ ආණ්ඩු විසින් අවහිර කොට ඇති අතර, ඇමරිකානු ජනතාව එය කියවීම රාජ්‍ය ද්‍රොහි ක්‍රියාවක් ලෙස සලකා, රැකී රක්ෂා පවා අහිමි විය හැකි බවට “අනතුරු අඟවා ඇත. එ සේ ම, රාජ්‍ය සහ රාජ්‍ය නොවන අයතනයන්ට විකීලික්ස් අන්තර්ජාල අඩවි ප්‍රවේශය අහුරන ලෙසට ද උපදෙස් දී ඇත.

විකීලීක්ස් හි ලංකාව සම්බන්ධවයන් වූ සඳහන ද්වීතීය මුලාශයක් භාවිත කොට කරන ලද්දක් වන අතර, එහි නිරවද්‍යතාවය පිළිබඳ දැඩි සැකයක් මතු වේ. එයින් අතිගරු මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමා ඇතුළු පවුලේ කිහිප දෙනෙකු සහ ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සෙකා යුධ අපරාධ සඳහා චෝදනාවන්ට ලක් කොට ඇත. එහෙත් එකී ලියවිල්ලේ සම්භවයේ නිරවද්‍යතාව සම්බන්ධයෙන් අතිශයින්ම සැක පහළ වේ. ඔබගේ අධ්‍යනය සඳහා එකී ලියවිල්ල පහත දක්වා ඇත:

Sri Lanka - Ambassador reports Sri Lankan President responsible for "alleged war crimes"

WikiLeaks Staff, 1 December 2010, 19.00 GMT

Sri Lankan President Mahinda Rajapaksa and his family are responsible for alleged war crimes against the Tamil, according to a cable sent by US ambassador to Sri Lanka Patricia Butenis.

Butenis said complicity in alleged war crimes by the president and leader of the opposition was stalling progress in launching investigations into the country’s civil war.

The long running conflict between the government of Sri Lanka and the LTTE, also known as the Tamil Tigers, was ended in May 2009 after the Sri Lankan army defeated LTTE leaders in an area known as the “no fire zone”.

The cable, dated 15 January 2010, updated the Secretary of State on war crimes accountability following the end of the country’s long and bloody conflict.

Ambassador Butenis noted there had been some limited progress in investigating potential war crimes, but noted:

“There are no examples we know of a regime undertaking wholesale investigations of its own troops or senior officials for war crimes while that regime or government remained in power.

“In Sri Lanka this is further complicated by the fact that responsibility for many of the alleged crimes rests with the country’s senior civilian and military leadership, including President Rajapaksa and his brothers and opposition candidate General Fonseka.”

With regard to alleged LTTE war crimes, Butenis noted:

“Most of the LTTE leadership was killed at the end of the war, leaving few to be held responsible for those crimes. The Government of Sri Lanka (GSL) is holding thousands of mid- and lower-level ex-LTTE combatants for future rehabilitation and/or criminal prosecution. It is unclear whether any such prosecutions will meet international standards.”

The revelations coincide with a visit by President Rajapaksa to the United Kingdom. Rajapaksa, who has been in the UK since Monday, is due to meet with UK Defence Secretary Liam Fox.

Rajapaksa was also scheduled to speak at the Oxford Union on Thursday until the university issued a statement cancelling the event on Wednesday afternoon. The statement cited “security concerns” due to the large number of protestors expected to picket the event.

Related Posts with Thumbnails

ලොව පැරණිතම මත්කාරකය: බලකාමය

බලකාමය යනු ලොව පැරණිතම මත්කාරකය යි. ඉතිහාසය තුළ බලකාමයෙන් මත් වී රටවල්, ජනතාවන්, ජාතින් බුරුතු පිටින් විනාශ කිරීම සිදු වි ය. තිසරානී ...